به گزارش اختصاصی آب و انرژی؛ ایالات متحده به تازگی استرالیا را به عنوان بزرگترین صادرکننده گاز طبیعی مایع (LNG) در جهان پشت سر گذاشته است. پیش بینی می شود تا سال 2030، تولید ایالات متحده بیش از دو برابر ظرفیت قبلی استرالیا با تولید 88 میلیون تن در سال باشد. با این حال، وقفه اخیر دولت بایدن در تصویب صادرات به کشورهای بدون توافقنامه تجارت آزاد، که طی آن بررسی اثرات اقتصادی و زیست محیطی زنجیره تامین گاز انجام خواهد شد، توسعه LNG را کاهش می دهد. این مکث احتمالاً مشتریان را عصبی می کند، به خصوص آنهایی که FTA ندارند. در آسیا، تنها کره جنوبی و سنگاپور دارای قرارداد آزاد تجاری با ایالات متحده هستند. به گونه ای بحرانی، ژاپن، یکی از مشتریان اصلیLNG، این کار را نمی کند. در همین حال، آشفتگی در خاورمیانه تردیدهایی را در مورد قابلیت اطمینان آینده زنجیره تامین LNG از آن منطقه ایجاد می کند.
از دست دادن قسمتی از شدت توسعه LNG ایالات متحده و عدم اطمینان فزاینده در مورد قابلیت اطمینان عرضه خاورمیانه ممکن است پنجره کوچکی از فرصت ها را برای استرالیا ایجاد کند.
همه اینها فرصتی را برای استرالیا فراهم می کند تا شهرت لکه دار خود را به عنوان یک تامین کننده فوق العاده قابل اعتماد، به ویژه با ژاپن، تازه کند. در سال گذشته، ژاپن نگرانی‌های جدی خود را به دولت استرالیا و علناً در مورد تغییرات نظارتی، تاخیرها و عدم اطمینان در مورد پروژه‌های جدید LNG استرالیا و عرضه گاز جایگزین به پروژه‌های موجود ابراز کرده است. ژاپن فعالانه به دنبال تامین ال‌ان‌جی جایگزین از خاورمیانه و ایالات متحده است و منافعی در گسترش دوباره تولید اندونزی، از جمله پروژه Abadi ال‌ان‌جی، بهره‌برداری از میدانی در 330 کیلومتری شمال داروین دارد. ژاپن امنیت انرژی و منابع را جزء لاینفک امنیت ملی خود می داند.
در ایالات متحده، پروژه های ایالات متحده که قبلاً مجاز شده اند، توسعه مداوم تولید LNG را با ده پروژه در مرحله طراحی امکان پذیر می کند. برای ده پروژه و توسعه جدید که هنوز مجوز صادرات دریافت نکرده اند – و سرمایه گذاران و مشتریان بالقوه آنها – این وقفه باعث تاخیر و عدم قطعیت می شود که احتمالاً در طول دوره انتخابات ایالات متحده تا سال 2024 ادامه خواهد داشت.
از دست دادن قسمتی از شدت توسعه LNG ایالات متحده و عدم اطمینان فزاینده درمورد قابلیت اطمینان عرضه خاورمیانه، ممکن است فرصت کوچکی را برای استرالیا فراهم کند تا بخشی از آسیب های وارد شده به شهرت خود را به عنوان شریک انرژی برای اقتصادهای آسیایی ترمیم کند. استرالیا 40 درصد گاز ژاپن، 36 درصد گاز تایوان و 25 درصد گاز کره جنوبی را تامین می کند.
در ژاپن، LNG عمدتاً در تولید برق استفاده می شود، اما به طور گسترده برای گرم کردن و پخت و پز استفاده می شود.
مؤسسه اقتصاد انرژی ژاپن تخمین می زند که با در نظر گرفتن کاهش عرضه مورد انتظار ناشی از پروژه های قدیمی، سالانه بالغ بر 18 میلیون تن ظرفیت جدید LNG برای تامین تقاضای جهانی تا سال 2050 مورد نیاز است.IEEJ می‌گوید: «تامین سرمایه‌گذاری برای تثبیت بازار LNG تا بتواند نقش مورد انتظار خود را (در انتقال انرژی) ایفا کند، ضروری است.
اکنون به نظر می رسد که دولت استرالیا تهدیدات صادرات آتی را به رسمیت شناخته است، مادلین کینگ، وزیر منابع، در اواخر ژانویه به ژاپن و کره جنوبی سفر کرد تا با اذعان به “نقش استرالیا به عنوان یک شریک صادراتی باثبات و قابل اعتماد” و جایگاه صادرات LNG استرالیا در حمایت از کربن زدایی اقتصاد مشتری، به دولت ها و صنعت اطمینان خاطر دهد.
با این حال، الزامات داخلی برآیند صفر استرالیا، فرآیندهای تأیید نامشخص و چالش‌های قانونی، همچنان تردیدهایی را در مورد توانایی این کشور برای حفظ تولید LNG ایجاد می‌کند. این چالش‌ها پروژه‌های بالقوه، رشد صادرات و تلاش‌های جهانی کاهش انتشار را به خطر می‌اندازد.
در ارزیابی اثرات آب و هوایی تولید و صادرات LNG، ایالات متحده یک رویکرد زنجیره تامین را برای ارزیابی اتخاذ کرده است – از سر چاه تا استفاده نهایی . با این حال، رویکرد استرالیا به برآیند صفر و مکانیسم حفاظتی، به دنبال محدود کردن انتشار گازهای گلخانه ای در منبع به جای اتخاذ یک رویکرد چرخه حیات جهانی LNG است که همچنین تامین استرالیا را به رسمیت می شناسد تا بتواند «اقتصادهای مشتری» را به سمت تولید برق تجدیدپذیر بزرگ تر تغییر دهد و همچنین برای ژاپن تا خود را از گاز روسیه دور کند.
این شگفت آور است که استرالیا، به عنوان یک تامین کننده پیشرو انرژی، در سیاست گاز بسیار درونگرا شده است.
مطالعه وزارت انرژی ایالات متحده در سال 2019 نشان داد که چرخه حیات پتانسیل گرمایش کره زمین برای LNG صادر شده از داروین به شانگهای و استفاده برای تولید برق به طور قابل ملاحظه ای کمتر (تا نصف) از استفاده از زغال سنگ داخلی چین است.
در اواخر سال 2023، وودساید، که در حال توسعه یک پروژه جدید LNG استرالیا که با وجود چالش‌های قانونی در حال انجام است، برای اطمینان از برآورده شدن خواسته‌های مشتریان، قرارداد تامین اضافی از یک کارخانه LNG مکزیکی را منعقد کرد.
سوسو زدن هایی از تغییرات بالقوه در سیاست های LNG استرالیا وجود دارد که از طریق بحث در مورد استراتژی گاز آینده و در مورد شفاف سازی نیازهای مشاوره برای توسعه های نفتی روشن می شود. رد اعتراض به پروژه گاز باروسا توسط دادگاه فدرال نیز کورسوی نوری را نشان می دهد.
علیرغم تغییرات احتمالی، چهار اقتصاد مشتری بزرگ در آسیا و در حال حاضر وابسته به استرالیا تا نسبت‌های بالایی از LNG خود را تامین کند – به علاوه سایر کشورهایی که به دنبال واردات LNG از جمله ویتنام وابسته به زغال سنگ هستند – احتمالاً نگران سیاست‌های مبهم استرالیا هستند که شهرت این کشور را به عنوان یک تامین کننده قابل اعتماد کاهش داده است.
این شگفت آور است که استرالیا، به عنوان یک تامین کننده پیشرو انرژی، در سیاست گاز بسیار درونگرا شده است و در نقش خود در تامین انرژی جهانی و امکان « گذار از انرژی» عمل نمی کند. همانطور که استرالیا به ابتکارات امنیتی مانند Quad متعهد است، باید عزم خود را برای تضمین امنیت انرژی و در نتیجه امنیت ملی کشورهای مشتری اعمال کند.
این موضوع باید کمک کند که یک حرکت مثبت اقتصادی قوی از انجام این کار وجود داشته باشد. بودن به عنوان یک شهروند جهانی مسئول در زنجیره تامین منابع نیز فرصت هایی را برای نسل فعلی و آینده استرالیایی ها درو می کند.
