صمد الله محمدی با اشاره به وضعیت خشکسالی در سطح کشور و راهکارهای مواجه با آن بیان کرد: میلیون‌ها سال پیش سفره های آب زیرزمینی شکل گرفتند و حدودا از دهه ۷۰ در کشور ما به صورت بی رویه و غیر علمی مجوز حفر چاه صادر شده است. زمین را حفر کرده و آب را استخراج کردند. آب رایگان را در اختیار افرادی تحت عنوان کشاورزان قرار دادند. البته که کشاورزان در این زمینه مقصر نبودند.
کشاورزی کشور مبتنی بر روش های علمی نیست
وی در ادامه اظهار کرد: این آب برای کشاورزی برداشت شد. در حالی که کشاورزی ما بر اساس اصول علمی انجام نمی شد. زمین های کشاورزی ما به صورت غرق آبی آبیاری شدند. امروز نیز همچنان در بسیاری از نقاط زمین های کشاورزی به صورت غرق آبی آبیاری می شوند. این برداشت‌های بی رویه ما را به نقطه ای رسانده است که امروز بسیاری از چاه های کشاورزی خشک شده اند.
نماینده مردم بافت در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: به عنوان مثال در یکی از شهرستان های حوزه انتخابیه بنده از مجموع ۷۸۰ حلقه چاه که حفر شده‌اند بیش از ۱۵۰ حلقه چاه کاملا خشک شده است. در ابتدایی که مجوز حفر چاه صادر می شد با حفر حدود ۵ تا ۱۰ متر به آب می رسیدند اما امروز باید ۱۵۰ تا ۱۷۰ متر زمین حفر شود تا به آب رسید. از سوی دیگر به دلیل برداشت بی رویه از سفره های آب زیر زمینی شکاف های عمیقی در زمین ایجاد شده است. در برخی از مناطق ما در سال بیش از یک متر کاهش سطح آب را داریم.
بحران موجود حاصل بی توجهی مدیران وقت است
وی در ادامه تاکید کرد: این وضعیت یک فاجعه است. قطعا این وضعیت حاصل بی توجهی مدیران وقت است. ضرورت دارد مدیران به این موضوع توجه ویژه داشته باشند. مجوز حفر ۷۸۰ حلقه چاه در یکی از مناطق به صورت رسمی و قانونی توسط آب منطقه ای صادر شده است بدون اینکه توجه داشته باشند که ما نیاز به اجرای آبخیزداری، پخش سیلاب، بندهای خاکی، بندهای سیمانی داریم. امروز ضرورت دارد برای جبران مافات به صورت جهادی و انقلابی به مبحث آبخیزداری، پش سیلاب، احداث بندهای خاکی و سیمانی برای مهار آب و تغذیه آب های زیر زمینی توجه شود.
در برابر نسل های آینده باید پاسخگو باشیم
وی افزود: مسئولینی که برخی از این مجوزهای حفر چاه را صادر کرده‌اند امروز باید پاسخگو باشند. شیوه‌های آبیاری نوین باید به سرعت جایگزین شیوه های آبیاری سنتی شود. دولت اقدامات خوبی را در این حوزه انجام داده است. در گذشته نیز اعتباراتی در اختیار کشاورزان قرار داده اند. اما آن جدیت و حساسیتی که برای اجرای روش های نوین آبیاری باید وجود داشته باشد امروز دیده نمی شود. اما امروز باید به طور جدی به این موضوع توجه شود. ما باید در برابر نسل های آینده پاسخگو باشیم چراکه آب ثروتی است که آیندگان نیز از آن سهمی دارند.
