با کاهش ۸۰ درصدی جریان انتقال گاز روسیه از طریق خط لوله نورد استریم به اروپا و عمده صادرات نفت این کشور، اتحادیه اروپا در تلاش است پیش از رسیدن زمستان، از هر منبعی که میتواند سوخت برای تامین برق و گرمایش، تهیه کند. دو منبع آگاه پیش از این اظهار کرده بودند ایران و ونزوئلا، میتوانند منابع جایگزین واردات انرژی به اروپا باشند.
افزایش صادرات نفت و گاز ایران به غرب، تا حد زیادی به توافق هستهای بستگی خواهد داشت، اما بانک آمریکایی گلدمن ساکس اخیرا اعلام کرده که چنین توافقی به این زودی بعید است زیرا هنوز به مهلتهای تعیین شده در خصوص پیشنهادها عمل نشده است و رژیم صهیونیستی از مذاکره کنندگان خواسته است به این مذاکرات پایان دهند.
ونزوئلا صادرات نفت به اروپا را پس از دو سال از وضع تحریمهای آمریکا، تحت توافق سواپ نفت در برابر بدهی مجددا آغاز کرد. با این حال، دولت ونزوئلا اکنون ارسال محمولههای نفتی را متوقف و اعلام کرده است دیگر علاقهای به توافقهای سواپ نفت در برابر بدهی ندارد و میخواهد در قبال نفت خام، سوختهای پالایش شده از تولیدکنندگان ایتالیایی و اسپانیایی دریافت کند.
پالایشگاههای ونزوئلا به دلیل عدم سرمایهگذاری و انجام تعمیرات کافی، برای فعالیت مستمر به سختی تقلا میکنند. سوختهای پالایش شده به آنها کمک خواهد کرد از نظر انرژی و صنعت، روی پای خود بایستند. بخشی از فعالیتهای نفت سنگین ونزوئلا مستلزم مواد رقیق کننده وارداتی است تا بتواند ادامه پیدا کند. اتحادیه اروپا اعلام کرده که در حال حاضر برنامهای برای رفع محدودیتهای مربوط به توافقات نفت در برابر بدهی ندارد که به معنای از دست رفتن یک منبع انرژی دیگر برای این بلوک است.
تحریمها علیه ونزوئلا به همراه افت سرمایه گذاریها، صنعت نفت این کشور را به محاق برده و تولید نفت در ژوئیه، ۳۸ درصد در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته کاهش پیدا کرد. اقدامات اولیه دولت جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا برای بازگشایی مذاکرات با دولت مادورو، این امیدواری را برانگیخت که نفت ونزوئلا بار دیگر به بازار جهانی بازخواهد گشت و از محدودیت عرضه و رشد قیمتها در بازارهای جهانی خواهد کاست. اروپا به خصوص شدیدا دنبال منابع دیگری برای تامین انرژی تا حداقل نیازها برای گرمایش در زمستان امسال را تامین کند.
بر اساس گزارش اویل پرایس، اگر هیچ منبع انرژی مطمئن دیگری پیدا نشود تا خلا ناشی از تحریمها علیه انرژی روسیه را پر کند، قیمتها احتمالا در اروپا افزایش پیدا خواهد کرد و کشورهای اروپایی انرژی را به هر ترتیب که بتوانند خریداری خواهند کرد و در نتیجه، منابع موجود برای کشورهای دیگر از جمله آمریکا کاهش پیدا خواهد کرد.