به گزارش اختصاصی آب و انرژی؛ ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین، آخر هفته گذشته در نشست سالانه شانگری لا دیالوگ در سنگاپور که توسط موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک اداره می شود، حضوری غافلگیرکننده داشت.
زلنسکی پیامی داشت که هیئت چینی انتظارش را نداشت.
زلنسکی در سخنرانی خود مدعی شد که روسیه به کشورها فشار می آورد تا در نشست صلح جهانی آتی که توسط اوکراین در سوئیس برگزار می شود شرکت نکنند و کشورهای ناشناس به این “اختلال دیپلماتیک” کمک می کنند.
او بعداً چین را به عنوان مقصر معرفی کرد و اظهار داشت که این کشور «برای اینکه کشورها به اجلاس صلح نیایند، فعالیت می کند.»
به گفته رئیس‌جمهور اوکراین، روسیه با استفاده از«نفوذ چین در منطقه» هر کاری برای برهم زدن نشست صلح انجام می‌دهد. وی افزود : مایه تاسف است که کشوری بزرگ، مستقل و قدرتمند مانند چین ابزاری در دست پوتین است.
مداخله زلنسکی، چه قصد داشته باشد یا نه، پیچیدگی اهداف چین را پس از تهاجم روسیه به اوکراین برجسته می کند. اینها از حذف استفاده از انرژی هسته ای تا اطمینان از قطع نشدن روابطش با اروپا را شامل می شود. به طور خاص، پکن دو هدف اصلی دارد – دفاع از حاکمیت اوکراین و در عین حال تضمین عدم شکست روسیه.
هنگامی که دلایل این موضوع را درک کنیم که چرا چین انکار شکست روسیه را بر نگرانی از حاکمیت اوکراین مهم تر میداند، روشن می شود که چرا تعاملات اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی پکن با مسکو در طول جنگ به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
دستیابی همزمان به این اهداف خاص ممکن نیست.
از یک سو، پکن بارها خواستار احترام به حاکمیت اوکراین و حل مناقشه از طریق مذاکره به جای نیروی نظامی شده است. تعهد چین به اصل حاکمیت واقعی است. زمانی که این اصل نقض شد و
از سوی دیگر، به سختی می توان تهدیدی را که شکست روسیه در اوکراین برای منافع امنیتی ژئوپلیتیک چین ایجاد می کند، اغراق کرد.
در عمل، حتی یک کشور قدرتمند مانند چین باید در سیاست خارجی خود معامله کند.
به سختی می توان تهدیدی را که شکست روسیه در اوکراین برای منافع امنیتی ژئوپلیتیک چین ایجاد می کند، اغراق کرد (سرگئی بوبیلف، ریانووستی از طریق کرملین )
برای درک اینکه چرا پکن انکار شکست روسیه را بر دفاع از حاکمیت اوکراین اولویت می دهد، باید به دو نکته توجه شود.
اولاً، دیدگاه چین درخصوص حاکمیت واقعی است، اما باید زمینه سازی شود. بین پرونده های حاکمیتی که به طور مستقیم با پکن درگیر می شوند و مواردی که به طور غیرمستقیم این کار را انجام می دهند، تفاوت اساسی وجود دارد.
در اوکراین، چین از اصل حاکمیت دفاع می کند، اما مشارکت مستقیم ندارد. بنابراین دارای تعهد واجد شرایط است.
در مقابل، تایوان شامل تعامل مستقیم با اصل حاکمیت از طریق تعهد غیرقابل مذاکره برای بازپس گیری سرزمینی است که پس از جنگ چین و ژاپن در سال 1895 به ژاپن واگذار شد.
اوکراین و تایوان هر دو دربرگیرنده اصل حاکمیت هستند، اما چین به وضوح روی موضوع دوم سرمایه گذاری بیشتری دارد.
دوم، روسیه شکست خورده احتمالاً یک کشور بی ثبات است که امنیت چین را به طرق متعدد و بالقوه غیرقابل پیش بینی، پیچیده می کند. شکست ولادیمیر پوتین در اوکراین می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای داشته باشد. این اتفاق می‌تواند باعث تقویت ناتو و اتحادیه اروپا شود و احتمال ورود سریع اوکراین به ناتو و اتحادیه اروپا را بالا ببرد. این ممکن است تا حدی برای پکن نگران‌کننده باشد. اگر این اتفاق بیفتد، قدرتمندترین اتحاد نظامی و اتحادیه اقتصادی جهان در آستان روسیه خواهد بود. این یک کابوس استراتژیک برای چین است.
با فهم دلایل انکار شکست روسیه توسط چین به دلیل نگرانی از حفظ حاکمیت اوکراین، ، روشن می شود که چرا تعاملات اقتصادی، دیپلماتیک و نظامی پکن با مسکو در طول جنگ به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
نویسنده: نیکلاس خو